Beste Pitters,
- Een prachtig gedicht geschreven door Ina Stabergh, opgedragen aan alle kinderen, leerkrachten, directie, ouders, schoolbestuur en medewerkers van Freinetschool DE PIT.
Hoe een kind…
Hoe een kind de wereld ziet gebeuren
vanuit de eerste schoot alles dichtbij.
Tot die droom van gras en verder lopen
in zand en kiezelstenen naast het water.
Als de wereld groter wordt en elke kleine
Prins, Prinses een antwoord zoekt op
duizend vragen, dan komt een piloot
met kaarten vol wegen en mogelijkheden.
Iemand draait de bol waarop hij staat
en draait en draait als een tol, tot water
en land samenvloeien in de vraagtekens
van glanzende kinderogen.
En hoe de pit het leven in zich draagt,
begin van vleugels en voetjes die nog
groeien. De pit die een lach tovert in
al wat leeft in de tuin die wereld heet.
De tuin waar het gras zich soepel buigt
voor elk kind dat kiest voor een weg
in het groen onder wolken van Magritte
en mensen en dingen van Alechinsky.
Een kind dat grassprieten plooit tot
zitjes voor kevers en een wip voor
vlinders en libellen. Een kind dat
steentjes keilt in de rivier en kijkt
hoe vaak zij het oppervlak raken en hoe
diep en ver de kringen deinen.
Of ze blaadjes en takken en beestjes
vervoeren naar de overkant van de rivier.
De rivier die straks de volgende bocht
neemt met zicht op weer een nieuwe horizon.
Ina Stabergh
(oma van Jente, Silke, Loran, Sari, Elise)
